متولد 29 خرداد ماه 1328 خورشيدي در خيابان فوزيه تهران كه خانواده مادري او اهل كرج هستندو پدر او خياط بوده است و خود او خيلي دوست داشته كه خلبان شود ولي در سال 1348 و در سن بيست سالگيسر از وادي هنر درآورده است ابي در سال 1353 ازدواج كرده و حاصل اين ازدواج سه فرزند دختر ميباشد

اولين فرزند او خاتون متولد 1354 (وكيل) دومين فرزند او سايه متولد1355 (ليسانس كامپيوتر) و سومين عسل متولد 1357 (ليسانس موسيقي فيلم) است . از همسر اول (فيروزه)
ابي از همسر اول خود متاركه و چند سال بعد با مهشيد(همسر دوم او) كه داراي يك فرزند پسر از ازدواج اول خودبنام فرشيد است ازدواج كرد. مهشيد مدير بيشتر برنامه ريزي كارهاي موسيقي و كنسرتهاي ابي است . او اكنون به همراه مهشيد در سوئد زندگي ميكند.

او در نوجواني در گروه كوچك سان بويز بعنوان نوازنده و خواننده جاز فعاليت نمود سپس در جواني بهمراه شهرام و شهبال شبپره در گروه بلك كتز به خوانندگي به زبانهاي مختلف دنيا پرداخت و زوج(ابي و شهرام )را بوجود آورد كه از جمله اجراي ترانه چلي پوم بود. ابي بعد از چهار سال از گروه بلك كتز جدا و به تنهايي با سبك و سياق بينظير

خود به خوانندگي ادامه داد.از اولين ترانه هاي ابي ميتوان به "عطش" /"چراچرا"و"شب" اشاره كرد

ابي براي فيلمهاي :عطش/هياهو/كندو/ذبيح/قاصدك/بت شكن/گلهاي كاغذي/شب زخمي/خاكستري/باغ بلور/برفرازآسمانها و بوي گندم ترانه اجرا كرده و همچنين در فيلم بوي گندم در زمينه بازيگري فعاليت نموده است.

او دو سال قبل از انقلاب براي بخاطر اجراي يكسري كنسرت در آمريكا از ايران خارج شد وسپس همانجا ماندگار شد

آلبوم ها:تپش/ نازي ناز كن/ شب زده/ كوه يخ/ خليج/ با تو/ ستاره دنباله دار/ غريبه/ معلم بد/ اتل متل/ستاره هاي

سربي/عطرتو/تاج ترانه(به ياد گوگوش)/طلوع كن/شب نيلوفري /حسرت پرواز

وهمچنين سالانه تعداد بسياري از ايرانيان از كنسرتهاي باشكوه ابي استقبال ميكنند . خود اوبارها گفته است كه بايد به به هوش و گوش شنوندگان احترام گذاشت و دقت و وسواس بسيار را در كارها بكار برد. ابي با طرفداران خود بسيارخاكي و مردمياست.

نام:فائقه آتشین 

- متولد سال 1328 در تهران.

- دارای مدرک تحصیلی متوسطه

- فعالیت هنری با عملیات آکروباسی (1334)

- فعالیت هنری با خوانندگی (1338)

- شروع فعالیت در سینما با بازی در فیلم بیم و امید

- شروع مجدد خوانندگی پس از وقفه ای طولانی در سال 1379 (کانادا)
 

نام:منصور جعفری / متولد ۶/۵/۱۳۵۳ / محل تولد تهران / بیشتر دوران کودکی خود را در کنار مادربزگش در میدان ژاله گذراند / در سن ۱۳ سالگی ایران را ترک کرد / در سن ۱۷ سالگی به صورت حر فه ای کار را با اساتید موسیقی آغاز کرد / در سال 1999 در یک فیلم آمریکایی ایفای نقش کرد / اکنون ساکن لوس آنجلس می باشد / مجرد هست
او درباره خواندن در ایران و برگشتن به ایران این چنین می گوید :
در ایران ( خواندن ) فعلاً برای من یک آرزوی دور است ...
(نگاه غمگین منصور ما را چند لحظه ای وادار به سکوت کرد.)
اما هر چه کشوری که در آن برنامه دارم به ایران نزدیک تر باشد، احساس من هم به ایران بسیار نزدیک تر است
مثلاً در دوبی به دلیل حضور دوستان زیادی که از ایران به آنجا آمده بودند،
احساس نزدیکی خاصی به مردم و ایران می کردم
منصور درباره ی این همه موفقیت در خارج از ایران چه در زمینه موسیقی و چه در زمینه تجارت می گوید :
به نظر من باید همیشه هدف راخیلی بالا گرفت و برای رسیدن به آن تلاش کرد،
در این صورت دستیابی به نقطه ای پایین تر از هدف هم ، میتواند موفقیت مطلوبی، باشد....
خبر جدید : منصور در حال تهیه کردن موزیک ویدیو آهنگ های "بازی" و "دستمو بگیر" می باشد . سوپرایز منصور در موزیک ویدیو دستمو بگیر حضور دوباره ی خانوم "کندس" هست که امیدواریم ویدیو زیباتری را نسبت به ویدیو های قبلی منصور شاهد باشیم .
 امروز منصور قسمتی از زندگی میلیون ها ایرانیست. به نظر میرسد که صدای منصور در هر خانه ای شنیده میشود. در چنین روزگاری پیام امیدبخش منصور از هر زمان دیگری مهم تر است.منصور به این حرف گاندی اعتقاد دارد :‌ (( تو باید همان تغییری باشی که انتظار داری در جهان به وقوع بپیوندد. ))

منصور در حال حاضر در لس آنجلس زندگی میکند ٬ اما بیشتر وقتش به سفر در دور دنیا میگذرد. گرچه منصور دیگر در ایران زندگی نمیکند اما ایران همیشه قسمتی از وجود اوست و همیشه با او خواهد بود

نام کامل:امید سلطانی  تولد: ششم مرداد هزار و سیصد و چهل و پنج

محل تولد: چهار محال و بختیاری“ پل چوبی“ و بزرگ شده ی تهران

از ده سالگی در کنار هنرهایی مثل خطا طی و نقاشی احساس کرد که صدایی برای

خواندن نیز دارد...

سياوش قميشی از کجا می آيد ؟ متولد اهواز، بیست و یکم خرداد 1324 يکسالم بود که به تهران آمدم ... و سيزده چهارده سال داشتم که به لندن رفتم، پدرم تاجر بود و مخالف بود که من وارد کار موسيقی شوم، ولی مادرم با طبع شاعرانه ای که داشت با من و کار موسيقی من موافق بود ... دو برادر و يک خواهر که همه از من بزرگتر هستند. به نام های:سیروس، سیامک و سیمین.

نام:خدیجه دده بالا  نام هنری:مهستی تاریخ تولد:1325  محل تولد: تهران تاریخ وفات: 1386

 محل وفات: آمریکا

نخستین آوازهای او در مجموعه گلها به کارهای او اعتبار بخشید و او را به خواننده ای محبوب در دهه های چهل و پنجاه بین مردم بدل ساخت و به علاوه راه را برای ورود خواهر بزرگترش، هایده به عالم خوانندگی نیز باز کرد.
گفته می شود که هایده، خواهر مهستی، کار خود را پنج سال پس از او آغاز کرد.
در طول 35 سال کار خوانندگی، مهستی آهنگ های ماندگار بسیاری اجرا کرد.

کمی پس از انقلاب اسلامی ایران، وی به بریتانیا رفت و پس از چند سال به آمریکا مهاجرت کرد. در سال 2005 نیز در این کشور توسط جمعی از ایرانیان از وی برای 35 سال فعالیت در زمینه موسیقی سنتی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آمد.
از وی 35 آلبوم موسیقی منتشر شده که اغلب آنها با استقبال روبرو شده است.
او در ماه مارس 2007 اعلام کرد که از چهار سال پیش به بیماری سرطان مبتلا شده است. او در سال های پیش از مرگ در "سنتا روزا" در کالیفرنیا با دخترش سحر و همسرش ناصر و دو فرزند دیگرش زندگی می کرد.

دوبار ازدواج داشته‌اند ولی هر دوی ازدواج‌ها منجر به طلاق گردیده‌است . از ازدواج اول با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر هستند. ازدواج دوم ایشان هم با بهرام سنندجی صاحب کارخانه? کفش بوده‌است .

سر انجام به علت بیماری سرطان روده بزرگ در کالیفرنیا چشم از جهان فرو بست

نام : معصومه دده بالا نام هنری : هایده تاریخ تولد : 1321 محل تولد : تهران تاریخ وفات : 1368 محل وفات : آمریکا

هایده در سال 1321 هجری شمسی درتهران ( و بنا بر قولی در یکی از روستاهای کرمانشاه) بدنیا آمد. وی کارش را در رادیو با برنامه گلهای رنگارنگ آغاز کرد و از همان اوایل نام خود را در شناسنامه موسیقی ایران به ثبت رسانید.
هایده در سن بیست و شش سالگی،در ۱۳۴۷، فعالیت حرفه ای خود را با خواندن ترانه “آزاده” اثر استادش علی تجویدی که بر روی آخرین سروده رهی معیری ساخته شده بود آغاز کرد. اجرای این اثر با ارکستر بزرگ گلها در رادیو تهران موجب شهرت هایده شد. وی پس از اجرای چندین اثر دیگر از تجویدی، از نخستین سال های دهه ۱۳۵۰ به خواندن ترانه های پاپ علاقه مند شد که بیشتر از ساخته های جهانبخش پازوکی، محمد حیدری و انوشیروان روحانی بودند.
ترانه هایی چون “نوروز آمد”، “سوغاتی” و “گل سنگ” از معروف ترین ترانه های هایده در آن دوران است. وی چندی پیش از پیروزی انقلاب راهی لندن شد و از ۱۳۶۱ در لس آنجلس به فعالیت ادامه داد. اجرای ترانه های نوستالژیکی که گویای حال ایرانیان از ایران گریخته و حتی ایرانیان مقیم داخل بود هایده را بیش از پیش محبوب ساخت.
هایده، سر انجام، در سال 1368 در شهر سانفرانسیسکو، به سکته قلبی درگذشت. تجویدی خود در یک 

گفتگوی رادیویی در شرح ساخت و پرداخت آزاده گفته است که رهی پس از آن که نیمی از ترانه را ساخنه،

 بیمار شده و بر اساس حالاتی که به خاطر آن کسالت در وجودش بوده، بقیه را با سوز و حال بیشتری تمام کرده است.